środa, 20 grudnia 2017

silver leaf

Hejka :)
Ohoho, dzisiaj opóźnienie jest dosyć znaczne :") Zaszalałam, aż 45 minut xD Ale wróciłam do domu o szesnastej, więc hmm... don't judge me czy coś xD Powinnam się uczyć na jutrzejszy sprawdzian z matematyki, ale w sumie na ten sprawdzian nie ma się czego uczyć, a prawdopodobnie pani zaproponuje mi, żebym go nie pisała albo, że w razie jeśli wypadnie mi źle, nie wpisze mi tej oceny *jedyny chyba plus przejścia na etap rejonowy z olimpiady z matematyki :")* No ale pewnie za chwilę jednak cośtam przejrzę :")
Dzisiaj ogólnie miałam dobry dzień :") Więc mam również dobry humor :") xD Mam nadzieję, że dla Was również był udany ten dzień :")
Miłego czytania
one shot | miniaturka | Kim Seungjun | KNK

     Osoby zamieszkujące miasteczko, do którego ___ przyjechała, by odwiedzić swoich dziadków podczas kilku dni wolnych od szkoły, zwykły opowiadać, że jeśli niezamężna dziewczyna pójdzie jesienią do pobliskiego parku i uda jej się złapać w locie spadający z drzewa liść klonu, pierwszy młodzieniec, którego ujrzy, zostanie w bliskiej przyszłości jej ukochanym. Oczywiście, istniały niewielkie szanse, że to rzeczywiście mogłoby się sprawdzić, ale z tego, co ___ słyszała od babci, wynikało, iż podczas miesięcy takich jak październik czy listopad w tym niewielkim mieście pojawiała się spora liczba nastolatek, które liczyły na to, że w ten sposób odnajdą miłość swego życia.
     Ona sama była do tego jednak nastawiona niezwykle sceptycznie - nigdy nie wierzyła w tego rodzaju "przepowiednie", a sam fakt, że to właśnie spadający liść miał zadecydować o tym, z kim zacznie się spotykać, wydawał się jej idiotyczny. Ale mimo to zdecydowała wybrać się do tego parku. W końcu jeśli już przyjechała do miasteczka, to mogła przekonać się na własnej skórze o prawdziwości opowiastek dziadków.

      Czuła się naprawdę dziwnie, gdy przechodzący ludzie obserwowali ją z zaciekawieniem wyraźnie wypisanym na twarzy, kiedy skakała na ładnie przystrzyżonym trawniku, by złapać chociaż jeden liść. A ku jej zdumieniu okazało się to naprawdę trudne. W końcu jednak, po kilkuminutowych próbach i dziesiątkach rzuconych jej przez obcych spojrzeń (nagle zaczęła cieszyć się, że właściwie nikt jej nie zna w tym miejscu) dopięła swego i w jej dłoniach znalazł się czerwonawo-brązowy listek o charakterystycznym kształcie. 
     ___ obejrzała go dokładnie z delikatnym uśmiechem na twarzy, po czym szybko podniosła wzrok, by przekonać się, czy jej "przepowiedziany młodzieniec" rzeczywiście przechodził gdzieś obok. Niestety, jedyny młody chłopak znajdujący się w pobliżu właśnie przekraczał bramę wyjściową parku, zarzucając na ramiona ciemnoniebieską koszulę w kratę. Więc było dokładnie tak, jak przypuszczała - nie opłacało się wierzyć w tego typu opowiastki, gdyż i tak się nie sprawdzały.
     Musiała przyznać, że odrobinkę się rozczarowała, bo mimo wszystko poznanie kogoś z powodu zwykłego liścia klonu mogłoby być dość ciekawe, jednak nawet jeśli jej dobry humor troszkę się pogorszył, nie dała tego po sobie poznać, gdyż przyglądało się jej zbyt dużo osób i jeszcze przez chwilkę pokręciła się po parku. 
     Po upływie kilkunastu minut opuściła to miejsce i skierowała się wolnym krokiem w stronę biblioteki. Dziadek prosił ją, aby wypożyczyła mu kilka interesujących książek o tematyce wojennej, gdyż wszystkie, które posiadał, zdążył przeczytać i zaczynało mu się nudzić popołudniami, więc z budynku wyszła, trzymając pokaźny stos literatury. Oczywiście, jak na ___ przystało, musiała się potknąć na schodach i większość niesionych przez nią tomów wylądowała na chodniku u jej stóp. Westchnęła cicho z irytacją i przyklęknęła, by wyprostować strony książek, które pogięły się z powodu upadku – gdyby bibliotekarka widziała ją przez okno, to z pewnością zapowiadałaby się ciekawa rozmowa z nią. 
- Potrzebujesz pomocy? - ___ usłyszała to pytanie, jednak nie zdawała sobie sprawy, że było ono skierowane właśnie do niej. 
     Nie otrzymawszy odpowiedzi, Seungjun przyklęknął obok niej i ku jej zaskoczeniu pomógł jej z doprowadzeniem książek do porządku, a  następnie podniósł kilka z nich i wstał, zapewne czekając, aż ona sama również to zrobi. Dziewczyna poszła jego śladem i już wkrótce stała naprzeciwko wysokiego młodzieńca w ciemnoniebieskiej koszuli w kratę, którego widziała wcześniej, gdy wychodził z parku. O mój Boże… przemknęło jej przez myśl. 
     Żadne z nich nie opuściło spojrzenia. Nie zobaczyli więc srebrnego liścia, spoczywającego na brukowanym chodniku między ich butami. 

     Mam nadzieję, że się spodobało
Mile widziane będą komentarze
Taeyeon ;)

2 komentarze:

  1. Ja dzisiaj miałam dość średni/słaby dzień. Dodatkowo ogłosili nam zakaz używania telefonów w szkole i kolejne sprawdziany na styczeń:)) No ale przynajmniej widziałam przystojnego chłopaka z mojej szkoły, przynajmniej tyle z tego dnia XD
    W sumie ten przesąd jest całkiem uroczy. Ach, żeby w rzeczywistości było tak fajnie. Chciałabym poznać swojego przyszłego chłopaka w taki sposób, bo to naprawdę słodkie. Szkoda, że to tylko w opowiadaniach.
    I tak mało miniaturek zostało do końca. Serio nie mogę w to uwierzyć, wciąż mam wrażenie, że dopiero zaczęła się ta seria.

    OdpowiedzUsuń
  2. Fajnie byłoby, gdyby liść mógł wybierać naszą drugą połówkę. Może wtedy nie byłabym wiecznym singlem :')
    Kurcze wiesz jaki ja przeżyłam wczoraj szok? Jest 18:30, więc mówię sobie 'A, Tae pewnie dodała już posta. Poczytam sobie.' Po czym wchodzę na bloga, a tam pusto! I to było takie 'Hola, hola! Co sie dzieje?'
    Sprawdzałam kilka razy, a potem zrezygnowałam i poszłam oglądać dramę XD 'Blood' - polecam 👌👌👌 Główny bohater jest wampirem lekarzem (chirurgiem nawiasem mówiąc) i.... Wooooooow... Nie sądziłam, że kiedyś spodoba mi się film o wampirach! XDDDD Polecam gorąco!

    OdpowiedzUsuń