niedziela, 26 listopada 2017

on a dying horse

Hejka :)
Więc tak: przez dłuuugi czas wspominałam, że pracuję nad pewnym projektem na bloga B) Nie kłamałam xDD Jak wszyscy wiecie zaczyna się dzisiaj Adwent i wpadłam na chyba dosyć fajny pomysł (znaczy mi się podoba lol), żeby codziennie o godzinie 18:00 publikować krótkie opowiadanka, miniaturki, od 500 do 1000 słów (zdarzy się kilka dłuższych, tak mi się wydaje przynajmniej :") ) w ramach "kalendarza adwentowego" xD Mam nadzieję, że pomysł Wam się podoba XDD
Osoby, z którymi są shoty, były wybierane całkowicie losowo - generator losowych liczb się tu kłania (przydatna rzecz, nie powiem, że nie XD). Więc pojawi się masa zespołów, z którymi jeszcze nie ma żadnych prac na "Promise me" 'B)
Jutro oczekujcie posta od Rim XD 
Miłego czytania 

one shot | miniaturka | Lee Mark | NCT

     Jest już za późno. Markowi to okropne zdanie przeszło przez głowę w momencie, gdy wizja dobiegła końca, a on bezsilnie oparł czoło o zimną ścianę salonu, niemal natychmiastowo zalewając się płaczem. Rodzicielka młodzieńca zajrzała do pomieszczenia i uniosła delikatnie brwi po ujrzeniu rozpaczliwego łkania swego syna, jednak nie odezwawszy się choćby słowem, wycofała się do jadalni, więc chłopak nie miał pojęcia, iż ktokolwiek zdawał sobie sprawę z jego powrotu do domu.
     W wizji nie zobaczył zbyt wiele, ale nie zaskoczyło go to jakoś szczególnie – ostatnimi czasy w jego widzeniach pojawiały się jedynie pojedyncze przedmioty, a on sam musiał się natrudzić, by zrozumieć ich symbolikę i odgadnąć, co wydarzy się w najbliższym czasie. Ta, którą miał przed chwilą, nie kryła aż tak głębokiego metaforycznego znaczenia.
      Ujrzał idącą, skuloną w sobie jasnowłosą dziewczynę, za którą powiewał targany wiatrem srebrzystoszary płaszcz przyozdobiony na końcach złocistą nitką - prezent od ukochanego. Skostniałymi z zimna palcami kurczowo trzymała uzdę bielutkiego konia, z trudem posuwającego się naprzód w sięgającym mu do połowy nóg śniegu, w którym co i rusz zapadały się jego kopyta.
     Zwierzę zdychało. Mark nie dostrzegał jakiejkolwiek rany otwartej, jednakże nie mógł odebrać w inny sposób czarnego znaku przeciętej ukośnie spirali, unoszącego się nad łbem konia. Nad głową dziewczyny majaczył identyczny symbol śmierci - bledszy niż w przypadku białego stworzenia, ale młodzieniec wiedział, że jeżeli blondynka nie znajdzie szybko schronienia, przybierze on odcień głębokiej czerni.
     Wizja zakończyła się obrazem potykającego się konia, który chwilę później spoczął na śniegu i drżącej kobiety, starającej utrzymać się na trzęsących się niemiłosiernie nogach. Wiedział, że nie ma najmniejszych szans, by ich uratować - jeżeli na podstawie olbrzymich drzew otaczających dziewczynę z wszystkich stron udało mu się prawidłowo określić jej lokalizację, znajdowała się w odległości jakichś stu pięćdziesięciu kilometrów od przepięknego, bogato zdobionego dworku należącego do jego rodziny.
     Zbudzenie któregoś ze stajennych, przygotowanie własnego konia do tak długiej drogi oraz bezpieczne dotarcie na miejsce podczas trwania takiej śnieżycy, zajęłoby zbyt wiele czasu. A czas był jedynym, czego Mark nigdy nie miał pod dostatkiem.
      Kochał tę dziewczynę z całego serca, jednak widywać się z nią mógł jedynie podczas potajemnych spotkań w ogrodzie lub budynku mieszkalnym dla służby, kiedy jego rodzice byli zajęci zabawieniem gości na przyjęciach lub spotkaniach rodzinnych. Markowi absolutnie nie przeszkadzało to, że ___ nie pochodziła z bogatej rodziny - ani trochę nie odpychał go fakt, iż była ona córką mężczyzny, który dbał o doskonały stan roślin otaczających posesję jego rodziców. Gdyby wybór należał do niego, ożeniłby się z tą przeuroczą istotką już kilka miesięcy temu. Problem polegał jednak na tym, że decyzja o tym, kto zostanie jego małżonką, została podjęta przez rodzicielkę młodzieńca, a on sam nie miał nic do powiedzenia w tej kwestii.
     Mark, nie zważając na jakiekolwiek zasady etykiety, otarł rękawem marynarki łzy ściekające po policzkach i narzuciwszy na siebie w pośpiechu kosztowny zimowy płaszcz, wybiegł z budynku, by dobiec jak najszybciej do ulokowanej kilkadziesiąt metrów od budynku stajni dla koni.
     Nie liczyło się to, że nie istniały chociażby najmniejsze szanse, iż zdąży na czas - nie wybaczyłby sobie nigdy, gdyby nie spróbował uratować ___.

Mam nadzieję, że się spodobało
Mile widziane będą komentarze
Taeyeon ;)

8 komentarzy:

  1. Podoba mi się taki pomysł kochana, będę przynajmniej miała co czytać i może trochę się zainspiruję XD Ja mam w planach dodać one shota na święta, ale kto wie co z tego wyjdzie XD Znając mnie zamiast pisać będę oglądała dramy XD Ale ja nie o tym XD Opowiadanko fajnie, wygląda jak prolog do jakiegoś wieloczęściowca 😏😏😏 Jeżeli każda z tych będzie taka, to licz na to iż jest duże prawdobodobieństwo, że podkradnę jakiąś fabułę i napiszę historyjkę XD

    PS. A ja dalej czekam na mojego Bubu 😠

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O, czyli Twój teoretycznie zawieszony blog jednak zostanie praktycznie odwieszony? XDDD
      Znając Ciebie, to owszem, tak właśnie będzie XDD 😂😂😂
      Zobaczymy, jak to będzie XD
      PS. A ja ciągle Ci tłumaczę, że Bubu jeszcze nie będzie w najbliższym czasie :')

      Usuń
  2. Ten pomysł z codziennymi postami jest mega! Podziwiam, bo ja nie dałabym rady publikować codziennie przez tydzień, a co dopiero przez cały Adwent. I z chęcią będę czytać, a może zmotywuje się do pisania - w końcu odzyskałam laptopa, teraz tylko chęci do pisania xD
    Jejku, jakie to było dobre! Krótkie, ale pojmujące. Naprawdę mi się podobało i nie mogę się doczekać kolejnych oneshotów!
    Życzę weny, czasu i chęci do pisania! ^^

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hah, zobaczymy, czy uda mi się to publikowanie codziennie :') Muszę w końcu napisać przynajmniej z 5 postów do przodu, bo będzie klapa, a tak coraz mniej zaplanowanych postów mi zostaje 😂 Szkoła daje nieźle popalić 😒
      Jeżeli laptop odzyskany, to wszystko jest na dobrej drodze XD Więc życzę dużo chęci do pisania, bo ostatnio nie mam co u Ciebie czytać i wracam do starych postów :')
      Cieszę się, że się podobało 😁
      Dziękuję i nawzajem 🐰

      Usuń
  3. K-POP'owy kalendarz Adwentowy? Świetny pomysł, szczególnie że ja uwielbiam krótkie opowiadania, będziecie mi umilać czas do świąt, czekam na pracę Rim. A co do tego short-shot'a, to nie lubię NCT, ale coś mnie tknęło, był bardzo ujmujący, tylko ciekawe czy udało mu się ją uratować?

    http://opowiadaniaazjatyckiejwariatki.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Krótkie opowiadania są świetne szczególnie w roku szkolnym XD Gdy ma się problem ze znalezieniem czasu na przeczytanie długich shotów :')
      Och, tego to się niestety nie dowiemy XDDD
      Dziękuję za komentarz 🐰
      W najbliższym czasie nadrobię wszystkie zaległości na Twoim blogu, więc bez obaw 🌸😊

      Usuń
  4. Aaaa, więc to dlatego te miniaturki... Nie, wcale nie czytam od tyłu XDD
    Fajny pomysł XD To w takim razie dzisiaj o 18 będę czekać na kolejne cudeńko XDDD Co tu dużo mówić, bardzo fajnie ci wychodzi pisanie takich krótkich tekstów, a w każdym razie mnie się to bardzo podoba XD
    Coś chyba ostatnio nadużywam 'XD' XDD Jak zawsze zresztą, kiedy piszę na laptopie, bo mam dość ograniczony wybór emotek :') XDD
    Pozdrawiam~

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czesiu. Ja w zastępstwie za Tae, chyba do końca kalendarza. Trochę po czasie, ale liczą się chęci XDDD
      A może jesteś po prostu rebeliantem? B)
      Ja też nadużywam "XD". Tylko, że ja zawsze piszę na telefonie, gdzie mam milion emotek, a takowych prawie w ogóle nie używam XDDD
      Pozdrawiamy!

      Usuń