Supplier

Hejka ★
Dziś kolejny one shot.
Mam nadzieję,  że się spodoba ^^
Scenariusz z Baekhyunem z EXO.

"Dostawca"

- ____, skarbie, masz gościa! - usłyszałaś swoją mamę.

Leżałaś właśnie na trawie w ogrodzie i liczyłaś chmury. Od wielu dni była to twoja jedyna rozrywka, bo złamałaś prawą rękę i nie mogłaś chodzić do szkoły, bo niby jak miałabyś pisać?

Gdy usłyszałaś, że masz gościa powoli, opierając się na lewej ręce, wstałaś. Może to Lee w końcu postanowiła cię odwiedzić?

Lee była twoją najlepszą przyjaciółką, ale od kiedy złamałaś rękę, nie utrzymywała z tobą kontaktu. Nie odwiedziła cię choćby raz. Odkąd poznała tego chłopaka, nie widziałaś jej.

Weszłaś do domu drzwiami tarasowymi i stanęłaś oniemiała. Na kanapie obok twojej mamy siedział Baekhyun. Do pierwszej klasy liceum był twoim najlepszym przyjacielem.  Łatwiej było dogadać się z nim niż z Lee. Ale musiał wyprowadzić się do Seulu wraz z całą rodziną. W ich starym domu została tylko jego pełnoletnia siostra.  Czasami odwiedzała cię i dawała ci prezenty od Baeka, przypominała ci, że on ciągle o tobie pamięta i tęskni.

Gdy chłopak cię zobaczył, wstał z kanapy i podbiegł do ciebie. Przytulił cię z całej siły.

- Tęskniłem - westchnął w twoje ramię. Wyjęczałaś coś w odpowiedzi.

- Co się stało?  - Odsunął się zaniepokojony.

- Właśnie zgniotłeś rękę,  którą złamałam pięć dni temu - powiedziałaś ze łzami w oczach.

- Przepraszam! - jęknął. - Jestem skończonym idiotą!

- Nie przepraszaj. Przecież nic nie wiedziałeś. - Z oczu popłynęły ci łzy. Nie tylko z tego powodu,  że bolała cię ręka, ale dlatego, że dopiero mając go przed sobą, zrozumiałaś, jak bardzo tęskniłaś. Jak bardzo go kochasz.

- Proszę, nie płacz! Naprawdę nie chciałem zrobić ci krzywdy - rzekł z wyrzutami sumienia i otarł ci łzy, które wręcz strumykami płynęły ci z oczu.

- Nie dlatego płaczę - stwierdziłaś i spróbowałaś się uspokoić, aby nie żałował tego, że cię przytulił. Ale nie mogłaś przestać płakać. Nie widziałaś go dwa lata i dopiero teraz zrozumiałaś, czemu tak bardzo tęskniłaś. Przytuliłaś go lewą ręką i wtuliłaś twarz w jego koszulę. Delikatnie cię objął, aby znów nie uderzyć cię w chorą rękę.

- To dlaczego? - zapytał i poprowadził cię przez taras, aż do ogrodu, gdzie usiedliście na huśtawce. Chwycił cię za zdrową dłoń i spojrzał ci w oczy.

- Dopiero dzisiaj zrozumiałam, jak bardzo się za tobą stęskniłam. - Uśmiechnęłaś się przez łzy.

- Przepraszam, że wyjechałem.

- Przecież to nie twoja wina! - Nie wiedziałaś, czemu wziął całą odpowiedzialność na siebie.

- Moja. Chciałem zostać trainee i przyjęli mnie.

- Co? - Baek wyjechał z własnej woli?

- Przepraszam.  - wyszeptał, patrząc na wasze dłonie.

- Za co? - zapytałaś. Cały czas cię przepraszał.

- Za to, że wolałem wyjechać,  żeby spełnić marzenia niż zostać z tobą. - Spojrzał ci w oczy i dopiero teraz zrozumiałaś, dlaczego spuścił wzrok. Oczy zaszły mu łzami.

- Baek? - wyszeptałaś.

- Tak?

- Czy ty naprawdę sądzisz, że stanęłabym ci na drodze do spełnienia marzeń?

- Nie... Kazałabyś mi pojechać.

- No właśnie.  - Uśmiech pojawił się na jego ustach.

- Co tu robiłaś, nim przyszedłem? Dość długo kazałaś na siebie czekać.

- Ty kazałeś mi dwa lata. - Jak mogło ci to w ogóle przejść przez gardło? - Ja... Przepraszam. Nie chciałam, żeby to tak zabrzmiało - wyszeptałaś i spuściłaś wzrok na trawę.

- Nie przejmuj się. Rozumiem, co musisz teraz czuć. Odpowiesz na moje pytanie? - Delikatnie złapał cię za brodę i nakierował twój wzrok na swoją twarz.

- Patrzyłam na chmury.

- Popatrzymy oboje? - zapytał.

- Jasne. - Położyłaś się na trawie tak, jak leżałaś wcześniej,  a on ułożył się obok ciebie.

- Co mnie ominęło, kiedy byłem w Seulu? - odpowiedziałaś mu swoje beznadziejne życie ze szczegółami.

- A co ty porabiałeś? - zapytałaś z wahaniem.

- Ja? No, nie nudziłem się... - rzekł nieśmiało.

- Czyli, że miałeś dziewczynę? - Typowe. Wszystkie dziewczyny z okolicy na niego leciały, ale nie przypuszczałaś, że w Seulu też tak będzie. Powinnaś o tym pomyśleć.

- Nie. Poznałem różne piękne i utalentowane dziewczyny, ale potrafiłem myśleć tylko o tobie.

- Naprawdę?  - Miałaś ochotę uderzyć się za to, jak entuzjastycznie to zabrzmiało.

- Ekhem. - Nawet nie zauważyłaś kiedy twój ojciec wrócił z pracy. Baek wstał jak oparzony i przywitał się.

- ____ jutro przyjdę około południa. Bądź gotowa do wyjścia.

- Gdzie?

- Zobaczysz.

Poszedł sobie, a ty zostałaś w niepewności, dokąd pójdziecie i w co masz się ubrać.

Mama zawołała cię na kolację.  Wstałaś z trawy, uważając na złamaną rękę.

- ____? - zapytał twój tata podczas posiłku, a mama posłała mu karcące spojrzenie mówiące "Odpuść wreszcie albo potem się policzymy."

- Tak?

- Czy Baekhyun i ty jesteście parą? - Ostatnie słowo wyrzucił z siebie, jakby ledwie przeszło mu przez gardło. Zakrztusiłaś się. Mama poklepała cię po plecach.

- Nie! Jasne, że nie! - powiedziałaś, a twój ojciec się rozpromienił.

- Nawet jeśli tak, a teraz boisz się przyznać, to wiedz, że według mnie on jest w porządku. Widziałem jak na siebie patrzyliście. - Nie odpowiedziałaś. Czy twój ojciec miał rację?  Czy Baek patrzył na ciebie w TEN sposób?

W końcu zdecydowałaś się ubrać rozkloszowaną, różową sukienkę z rękawami trzy czwarte i białe baletki. Włosy spięłaś w wysoki kucyk. Wszyscy mówili ci, że wówczas wyglądasz uroczo.

Gdy tylko rozległ się dzwonek przy drzwiach, poprawiłaś włosy i otworzyłaś.

- Ślicznie wyglądasz - rzekł Baekhyun, a ty jak zawsze się zarumieniłaś, słysząc komplement. Inne dziewczyny zlewały takie rzeczy. Ty przeżywałaś je. Może dlatego,  że zbyt często nie słyszałaś komplementów?

- Dziękuję.

Chwycił cię za zdrową dłoń i poprowadził cię chodnikiem.  Próbowałaś wyciągnąć z niego, gdzie idziecie, ale milczał jak grób. W końcu stanęliście przed jakimś budynkiem.

- Jako trainee zostałem przyjęty do zespołu EXO. Niedługo zadebiutujemy. Dzisiaj poznasz wszystkich członków zespołu, a potem pójdziemy w pewne miejsce - rzekł i zaprowadził cię do drzwi.

- Chłopaki, zgadnijcie, kto przyszedł! - krzyknął Baek od progu.

- Dostawca jedzenia?  Tak szybko? - Usłyszałaś kroki.

- Chanyeol! Nie żartuj sobie! - rzekł Baekhyun.

Ujrzałaś jedenastu chłopaków przepychających się w drzwiach.  Aż tylu jest ich w tym zespole? - przemknęło ci przez głowę. Wszyscy przedstawili ci się. Chanyeol to był ten wysoki z lekko odstającymi uszami. Przez tego "dostawcę jedzenia" jego zapamiętałaś najlepiej. W oczy rzucił ci się głównie Tao. Pewnie przez te podkrążone oczy. Było w nim coś co sprawiało, że przez cały czas przyciągał twoje spojrzenie. Miał w sobie czysty urok. Zobaczył, że się na niego gapisz i posłał ci uroczy uśmiech.  Ji, ogarnij się!  Kochasz Baeka.

Kilka godzin potem, czyli po tym jak nauczyłaś się rozpoznawać wszystkich członków EXO, wyszliście z Baekhyunem z domu chłopaków.

Ukochany zaprowadził cię na niewielki most nad rzeczką. Nim tam doszliście, zdążyło zrobić się ciemno, ale nie bałaś się, skoro Baek był przy tobie.

- Nim wyjechałem, często tu przychodziłem, żeby pomyśleć. Uspokajał mnie szum wody i wiatru.  Zawsze tu jest tak cicho. - Odwrócił się w twoją stronę. - Nie mogę tak dłużej.

- Co?  - Nie zrozumiałaś.

Baek zbliżył się do ciebie i w kilka sekund pokonał dystans dzielący wasze usta. Po chwili odsunął się i powiedział z twarzą tuż przy twojej twarzy:

- Kocham cię.

Tym razem ty go pocałowałaś i nie chciałaś się od niego odsuwać, ale zrobiło ci się zimno, więc zrobiłaś to.

- Czy to była twoja odpowiedź?  - zapytał Baek, ciężko łapiąc oddech.

- Tak. Ja też cię kocham.

Miesiąc później Baekhyun wraz z całym zespołem musiał wrócić do Seulu. Byliście w tzw. "związku na odległość". Czasami urywał się z pracy i wpadał do ciebie z wizytą. Pewnego razu też przyjechał, ale nie po to, żeby cię odwiedzić, tylko po to, aby ci powiedzieć,  że znalazł sobie piękną i utalentowaną dziewczynę, która mieszka w Seulu. Bolało cię to, ale liczyło się jego szczęście. A szczerze mówiąc, spodziewałaś się tego. Teraz chodziłaś z Tao, który nie widział świata poza tobą. Baek może znalazł sobie kogoś lepszego. Ale ty też.

Mam nadzieję, że się spodobało i Was nie zawiodłam.

Czekam na opinie i komentarze ^^

Taeyeon <3