obituaries

Hejka :)

Omg, w końcu jakiś post napisany z wyprzedzeniem :") Nareszcie xDDD Hmm... Jako, że nie wiem, co mogłabym napisać *lol, jak zawsze xD*, to zapytam, czy macie już ozdobione choinki? Bo ja w sumie jeszcze nie i nie mam pojęcia, kiedy to zrobię, bo wolne będzie dopiero w sobotę ;-; Bardzo nieśmieszne, czemu Wigilia wypada akurat w niedzielę :")?

Tak się fajnie złożyło, że pojawiło się tu trzech członków NCT pod rząd XDD Właśnie pamiętam, jaka byłam zaskoczona, gdy to oni zostali wylosowani :")

Cóż, to jeszcze tydzień miniaturek przed nami... Sądzicie, że dam radę :")?

Miłego czytania

one shot | miniaturka | Lee Taeyong | NCT

     Skłamałby, gdyby powiedział, że nekrologi go nie przerażały. Najczęściej pojawiały się w dobrze widocznych miejscach w jego mieszkaniu lub poza nim, gdzieś w pobliżu chłopaka i mógł natknąć się na nie na każdym kroku – niezbyt duże, bielutkie kartki z wypisanymi na nich przepięknym charakterem pisma imionami, nazwiskami oraz datami śmierci.

     Zwykle pojawiały się jakieś trzy, czasem pięć-sześć, minut przed zapisaną na nich godziną, więc Taeyong nie miał szans, by w jakiś sposób uratować osoby, które w najbliższym czasie musiały opuścić ten świat. Był bezsilny.

     Zazwyczaj starał się je zignorować – tak po prostu udawać, że nie dostrzega tych białych kartek, a już przede wszystkim nie czytać widniejących na nich imion i nazwisk. Skoro i tak nie był w stanie uratować tych wszystkich ludzi, to po miałby przejmować się informacjami o tym, kiedy umrą? 

     Nekrologi zaczęły pojawiać się w jego mieszkaniu zaraz po przeprowadzce. Nie umiał wyjaśnić z jakiego powodu się to stało, a już zwłaszcza tego, dlaczego widział je jedynie on. Wydawało mu się, że była to swego rodzaju kara, bo nagrodą nekrologi z pewnością nie były. Nie potrafił jednak zrozumieć, dlaczego został ukarany w tak okrutny sposób. 

     Nigdy nie szydził ze śmierci, ba, nigdy nawet nie poruszał jej tematu, a gdy ktoś starał się go wciągnąć w rozmowę o niej, wykręcał się jak najszybciej z tych metafizycznych rozmyślań. Nie był typem filozofa, więc wolał nie wypowiadać się o takich poważnych sprawach. Z Taeyongiem rozmawiało się o amerykańskich baseballistach lub informatycznych zagadnieniach, o śmierci po prostu nie.

     Nekrologi przerażały go tak bardzo dlatego, że nie potrafił nawet wyobrazić sobie w chwili, gdy dostrzega białą karteczkę ze swoim imieniem i nazwiskiem, po czym pozostaje mu od trzech do sześciu minut życia. A ta chwila była nieunikniona i wiedział, że w końcu musi nadejść. 

Mam nadzieję, że się spodobało

Mile widziane będą komentarze

Taeyeon :)